Krótka rozmowa w jastrzębskim autobusie. Rozmawia starszy pan ze starszą panią. Pani mówi: - Kiedyś to ta młodzież była inna - pan przytakuje głośnym pomrukiem - Inna była, inaczej chowana - pan kiwa głową - Teraz, teraz ja nie wiem, co oni robią. Przecież, co oni robią? Jak oni pracują? Myśmy, myśmy to pracowali ciężko... na polu, na słońcu... - pan mruczy - a teraz, teraz to oni nic nie robią.
- Ale pani, teraz to nie ma co porównywać - mówi pan - teraz to jest całkiem inaczej. Z nami to się oni nie mogą równać. Teraz to się wszystko zmienia, wszystko jest injaczej - tymczasem pani wstaje i podchodzi do drzwi, bo autobus dojeżdża już do jej przystanku. Kiwa jeszcze głową na znak, że zgadza się ze słowami rozmówcy i wysiadając dopowiada jeszcze, po cichu, jakby do siebie: - No, ale z nami to się oni równać nie mogą.
- Ale pani, teraz to nie ma co porównywać - mówi pan - teraz to jest całkiem inaczej. Z nami to się oni nie mogą równać. Teraz to się wszystko zmienia, wszystko jest injaczej - tymczasem pani wstaje i podchodzi do drzwi, bo autobus dojeżdża już do jej przystanku. Kiwa jeszcze głową na znak, że zgadza się ze słowami rozmówcy i wysiadając dopowiada jeszcze, po cichu, jakby do siebie: - No, ale z nami to się oni równać nie mogą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz